Jack Tripper แมวตาบอดที่น่าอัศจรรย์

Written by ©Jamie (flickr: jcspenny)
จริงๆแล้วแม่กับฉันน่ะ กำลังมองหาลูกแมวตัวใหม่มาเลี้ยงพอดี ตอนที่เราเจอแจ๊ค ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งที่ทำงานด้านการดูแลม้าที่คอกม้าในท้องถิ่นที่เราอยู่ ที่นั่นมีแมวหลายตัว และหนึ่งในจำนวนนั้นงคลอดลูกแมวหนึ่งตัว การฉีดยาคุมกำเนิดดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผลแต่กลับกลายเป็นว่าส่งผลให้แมวตัวนี้มีลูกพิการ และแม่แมวไม่สามารถผลิตน้ำนมได้ โชคดีที่เจ้าของจัดการให้แมวตัวนี้ทำหมันแล้ว เหตุการณ์อย่างนี้จะได้ไม่เกิดขึ้นอีก
แจ๊ค (ขณะนั้นถูกเรียกว่า Stevie Wonder ) เกิดมาโดยไม่มีลูกตา แต่ก็ยังถือว่าโชคเข้าข้างที่เขาเกิดถูกช่วงเวลา เพราะในช่วงเดียวกันก็มีลูกแมวตัวอื่นๆให้เขาเล่นและเข้าสังคมด้วย และแจ๊คยังคุ้นเคยกับผู้คนตั้งแต่เขาเกิดใหม่ๆ เพราะ ที่นี่มักมีเด็กๆมาเล่นเสมอๆ แจ๊คกลายเป็นขวัญใจของนักเรียนเหล่านั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อถึงเวลาหาบ้านใหม่ให้พวกลูกแมวทั้งหลาย ไม่มีใครรู้ว่าแจ๊คจะไปลงเอยที่ใด ลูกแมวบางตัวมีคนขอไปเลี้ยง ตัวที่ยังอยู่ก็จะถูกส่งไปที่สัตวแพทย์ของท้องถิ่น เพื่อประกาศหาคนรับไปเลี้ยง แต่พวกเขาไม่ต้องการทำเช่นนั้นกับแจ๊ค ลูกแมวที่ปกติตัวอื่นๆน่ะ ไม่มีปัญหาในการที่จะได้ไปอยู่บ้านใหม่ แต่แจ๊คเป็นลูกแมวที่พิเศษ
นั่นเป็นช่วงเวลาที่ฉันได้รับอีเมล์จากเพื่อน เธอถามแค่ว่า „เธอยังอยากได้ลูกแมวสักตัวอยู่ไหม ตอนนี้ยังมีเหลือตัวหนึ่ง แต่เขาไม่มีลูกตา และยังไม่มีคนขอไปเลี้ยง„ เพื่อนคนนี้ช่างรู้จักฉันดีมากจริงๆ ฉันตอบตกลงไปโดยไม่ต้องคิดเลยว่า ฉันต้องการรับเลี้ยงลูกแมวตัวนั้น

ฉันเปลี่ยนชื่อเขาจาก Stevie Wonder เพราะฉันเคยมีแมวชื่อนี้ซึ่งตายไปเมื่อสอง สามปีก่อน ฉันชอบดูโชว์เก่าๆทางทีวี และคิดว่าชื่อ Jack Tripper เป็นชื่อที่เหมาะกับลูกแมวตาบอดตัวนี้ แถมลูกแมวตัวนี้ยังทำท่าแบบ Jack Tripper ด้วยนะ แม้ว่าตอนนี้เขาจะไปไหนมาไหนรอบบ้านได้อย่างดีเพราะรู้จักรูปแบบของบ้านหลังนี้แล้ว แต่ก็ยังไม่วายที่จะเกิดการหกล้มหรือ หัวคะมำบ้างเป็นครั้งคราว
ตอนที่เราพาแจ๊คกลับมาบ้านนี้ใหม่ๆ แจ๊คอยู่แต่ในห้องของฉันเท่านั้น เขาเดินอย่างระมัดระวัง ดมกลิ่นของทุกอย่าง หลังจากนั้นหนึ่งวัน เขาก็วิ่งไปรอบๆ กระโดดขึ้นเตียง และปีนป่ายอย่างไม่มีปัญหา เขาใช้เวลาไม่นานเลยที่จะทำความรู้จักกับส่วนอื่นๆของบ้าน แจ๊คผ่านพ้นช่วงเวลาที่ว่าเขาสามารถปีนขึ้นบันไดได้ แต่ลงไม่ได้ เขาจะนั่งอยู่ตรงด้านบนสุดของบันไดและส่งเสียงร้องจนคนต้องมาช่วย ตอนนี้เขาโตพอที่จะลงเองได้แล้ว แต่ก็ยังมีบ่อยครั้งที่แจ๊คหลงทาง ซึ่งเขาก็จะหยุดอยู่กับที่และร้องขอความช่วยเหลือ เราเพียงแค่เรียกชื่อเขา พูดกับเขา ซึ่งนั่นเป็นการช่วยให้เขาเดินมาหาเราเจอ

แจ๊คยังผ่านช่วงเวลาอีกช่วงหนึ่งที่เขามักจะปลุกฉันตอนประมาณตีห้าถึงหกโมงเช้า โดยการเลียจมูกของฉัน ฉันเป็นคนที่ไม่ชอบการตื่นนอนเช้าๆ และชอบการนอน ดังนั้นฉันจึงพยายามทำทุกวิถีทางให้แจ๊คหยุดกวน ฉันผลักเขาออกไป แต่แจ๊คก็กลับมาเลียอยู่ดี ฉันหันข้างแต่แจ๊คก็ปีนข้ามมาหาจมูกของฉันจนเจอและเลียต่อ ฉันพยายามแม้กระทั่งนอนคว่ำ แต่แจ๊คก็ห่อตัว กลับหัวและเลียจมูกฉันต่อไป ตอนนี้แจ๊คเลิกกิจกรรมหลายอย่างนี้แล้วแหละ แจ๊คก็ยังเลียจมูกฉันอยู่ นะ แต่เขาจะรอจนกว่าฉันตื่นนอนก่อน

ช่วงหลังจากที่เรารับแจ๊คมาเลี้ยงได้สอง สามอาทิตย์ เรารับแมวจากคอกม้ามาอีกหนึ่งตัว ชื่อ แบร์ ซึ่งเป็นแมวนิสัยดีและชอบออกมานั่งกับพวกเราข้างนอกตอนเย็นๆ ฉันเองมักพาแจ็คออกมารับอากาศและออกกำลังกายด้วย เขาชอบวิ่ง ( ด้วยความเร็วสูงสุด ) ไปรอบๆหลังบ้านและในสวน แบร์กับแจ๊คกลายเป็นเพื่อนสนิทกัน แม้ว่าแจ๊คจะมองไม่เห็น แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเขาเลย เพราะแจ๊ครู้ทุกครั้งว่าแบร์อยู่ใกล้ๆหรือแถวๆนั้น แจ๊คจะวิ่งข้ามสนามตรงไปที่แบร์และใช้ขาหน้ากอดคอแบร์ พวกเขาวิ่งไล่กันไปรอบๆ กอดรัดฟัดเหวี่ยง เมื่อเหนื่อยกันทั้งคู่ก็กลิ้งนอนที่พื้นหญ้าด้วยกัน
แจ๊คไม่มีดวงตาเลยทั้งสองข้าง นั่นแปลว่าขนตาของเขายาวมากเพราะไม่มีอะไรให้ปกปิด และนั่นทำให้เบ้าตาเปียกแฉะเพราะการเสียดสี ถ้าแจ๊คโตขึ้น ขนตาอาจยาวขึ้นจนเลยขอบเบ้าตาและการเสียดสีก็อาจจะไม่เป็นปัญหาอีกต่อไป แต่ถ้าหลังจากนี้อาการนี้ยังมีอยู่ สัตวแพทย์ของเราอาจจะต้องตัดสินใจเย็บปิดเบ้าตา นอกจากเรื่องนี้แล้วสุขภาพโดยทั่วไปของแจ๊คสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ดี
แจ๊คเป็นแรงบันดาลใจมากจริงๆ ฉันเคยเลี้ยงลูกแมวมาหลายตัวตลอดช่วงชีวิต แต่แจ๊คเป็นลูกแมวที่มีความสุขและขี้เล่นที่สุดเท่าที่ฉันเคยเลี้ยงมา เขาไม่รู้สึกเสียใจอะไร เฮอะ สำหรับเขาแล้ว แมวทุกตัวก็เหมือนๆเขานั่นแหละ คนที่รู้จักหรือเจอแจ๊คก็ไม่รู้สึกว่าต้องสงสารเขา กลับชื่นชมเขาอย่างที่เขาเป็น ฉันเคยคุยกับบางคนที่ยังไม่เคยเจอแจ๊ค คนพวกนี้แสดงอาการว่าแจ๊คน่าสงสาร พวกเขาช่างไม่รู้อะไรเลย เพราะแจ๊คไม่ต้องการความสงสารจากใคร ฉันคิดว่า Jean พูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ดีที่สุด( เขาเองก็มีแมวตาบอดชื่อ จิงเจอร์)ว่า แมวไม่มีความพิการหรอก พวกเขามีความสามารถในการปรับตัว
Photos courtesy of ©Jamie (flickr: jcspenny).

แจ๊คโตเร็วมาก เขาผจญภัยและกล้าหาญขึ้นทุกวันๆ ตอนนี้แจ๊คคุ้นเคยกับทุกๆส่วนของบ้าน ซึ่งหมายความว่า ถ้าฉันอยากเจอก็ต้องควาญหากันล่ะ แค่ละสายตาแป๊บเดียว หายตัวไปแล้ว ปีนป่ายหรือข่วนโน่นนี่ที่ไม่ควรทำ แต่เขาน่ารักไง พวกเราเลยไม่ว่า ทุกครั้งที่ฉันพาออกไปเล่นที่สวน แจ๊คไม่เพียงแค่เดินเล่นรอบๆเท่านั้นนะ แต่เขาวิ่งไปทุกที่เลย ฉันไม่เคยเห็นแมวตัวไหนวิ่งได้เร็วเท่าแจ๊คเลย ถ้าชนอะไรเข้าสักอย่าง แจ๊คก็แค่หันหลังแล้ววิ่งไปในทางตรงข้าม

ย่อตัวเตรียมตะปบ

Jack ชอบเล่นอยู่ในสวน

Jack สำรวจระเบียงบ้าน อยากรู้อยากเห็นไปหมด

กำลังโบกมือให้เรา

แจ๊คชอบเล่นกับลุงแบร์ของเขามาก เขามักวิ่งตัดสนามตรงไปหาแล้วใช้ขาหน้ากอดคอ ทั้งคู่มักวิ่งไล่กัน กอดรัดฟัดเหวี่ยง พอหมดแรงก็ล้มตัวลงนอนบนหญ้าด้วยกัน แบร์ก็แสนดีต่อแจ๊คมาก